بازگشت
خورشید گونه
فروغ از لندن فروغ از لندن

   

ای هموطن زرویِ چه ما گفتگو کنیم

تاچند بخونِ همدِیگرِ خود وضو کنیم

تاکی رقیب ودشمن و اغیارِهم شویم 

از موی کوه  کرده و از کوه مو کنیم

هردست بخونِ هموطنی سُرخ میزند 

تاچند به آبِ دیده وخون شتشو کنیم

شد سالها زجنگ وجدل سُود میبرند

برخیزکه راهِ صلح وسلم جستجوکنیم

دایم چو خار بَر دلِ هرکس خلیده ایم

سوزن شویم و چاکِ دلی را رُفو کنیم

برچین گلیم خصم زِخاک ودیارِخویش

تطهیرِ مُلکِ خویش زِهر چارسو کنیم

تاکی چو مه زینت شبهای شب پَرست

خورشید گونه جانب اِشراق رو کنیم

هریک فروغِ خانه ای ویرانه میشویم

ترکِ حریف و دشمنِ درنده خوکنیم

       23  / 9/2012

   باتقدیم احترام

 

 

             دستِ دعا

شبها بزاره میگذرد تا سحرمرا

جُزاشک وآه وناله نباشد دیگر مرا

بلبل صِفت زِ شوقِ گلی داد می زنم

درغُربتم شکسته بود بال و پَر مرا

کو؟ هُدهُدی که تاخبرِ دوست آورد

بادِ صبا کجاست؟ برد این خبرمرا

در انتظارِ نامه ای دلدار سوختم

نی قاصدی بیامد و نی رهگذر مرا

هرکاروان که رَه بِکشد سوی آن دیار

برگو که ساز ،همره خود همسفرمرا

چون سیلِ اشکِ دیده مرا میکنُد خراب

خاکش چو توتیا بوَد اندر بَصر مرا

ای مادرِ عزیزِ من ای زادگاه من

هر گز مدار دور چنان از نظر مرا

یارب فروغ لطفِ خودازمامکن دریغ

دارم دُعا بدرگهی تو دیده تر مرا

          26/9/2012

باتقدیم احترام

 

 


September 27th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان